Jubileuminterview met de familie Uitman

Omdat Ter Weijde 50 jaar bestaat, zetten we elke nieuwsbrief leden in het zonnetje. 

In de afgelopen 50 jaar zijn er ook veel families geweest op Ter Weijde die van generatie op generatie het verenigingsgevoel doorgeven en zich inzetten voor de vereniging. 

Het interview in deze nieuwsbrief staat in het teken van drie generaties familie Uitman. Houd de volgende nieuwsbrieven in de gaten want we zullen ook nog aandacht besteden aan andere families. 

Even voorstellen:

Jan en Greet Uitman

Inmiddels zijn Jan en Greet rond de 80, maar wanneer iemand van de familie moet spelen, zijn ze altijd te vinden op Ter Weijde. Jan is lid vanaf het eerste uur en Greet is begonnen met tennis bij De Doelen en is later ook bij ons lid geworden. 

Irene en Danny Jägers

Irene is de dochter van Jan en Greet en is ook bij De Doelen begonnen met tennis. Aangezien haar vriendinnen en haar vader bij Ter Weijde tennisten, is ze bij ons lid geworden. In de tijd dat haar kinderen klein waren, was ze geen lid meer, maar nu is ze veel op de tennisbaan of het terras te vinden! Haar man Danny is enthousiast aan het padellen. 

Michael en Patrick Soepnel

Als zonen van Irene en kleinzonen van Jan en Greet is het tennis en verenigingsleven met de paplepel ingegoten. Alhoewel ze als kind niet tennisten, waren ze altijd te vinden op de baan. Ze gingen mee met opa en oma en sloegen vaak ook een balletje. Door Corona zijn ze lid geworden en sindsdien zijn ze met hun voetbalvrienden vaak te vinden op de baan en waarschijnlijk nog vaker op het terras!

Tja en als je denkt: ik ken nog meer uitmannetjes… dat klopt! Reza, Luuk en Tess zijn ook lid en veelvuldig op de (padel)baan te vinden. 

Wat is jullie verbondenheid met de club?

Je actief inzetten voor de vereniging is voor de familie Uitman vanzelfsprekend. Jan heeft zich in het verleden veel ingezet voor de beheerscommissie en regelde de inkoop van de bar. Nu doet Irene dat voor ons en samen met haar vriendinnen tovert ze het clubhuis om in allerlei bijzondere thema’s. 

Patrick hielp al snel nadat hij lid was geworden mee om activiteiten voor nieuwe leden te organiseren en werd lid van de seniorensectie. 

Het hoogtepunt voor Jan is wel het organiseren van de uitwisselingen met Schalkwijk. Van ochtendgymnastiek op de baan tot het feest erna, elk jaar was bijzonder!

Het tennisspelletje, maar vooral het plezier rondom de baan, maakt de verbondenheid met de club groot. 

Kun je een leuke herinnering of anekdote vertellen?

Tja en als je zo lang betrokken bent bij de vereniging zijn er anekdotes te over. Een kleine greep uit de verhalen vind je hier.

• Alle feestjes zijn legendarisch. Dat was lange tijd geleden zo en nu nog… tot aan het dansen op de tafels aan toe. 
• Jan organiseerde uitleg over de bardienst voor nieuwe leden. Als afsluiting leerden ze om een pilsje te tappen en deze werd gekeurd door Joop Eegdeman, de leverancier van het bier, en zijn vrouw. Natuurlijk werd Jan eerste!
• Jan dacht een keer zijn fietssleutel kwijt te zijn. Met de fiets achterop zijn rug naar huis gelopen. Bij thuiskomst bleek er al een fiets te staan… Hij had met de fiets van Jack Jägers heen en weer gelopen….
• De naam Uitman kan ook veel verwarring opleveren. Nadat Carla Vermeer twee keer over het terras naar Jan ‘Hé Uitman!’ riep, stapte een speler van de baan. Hij wilde niet spelen op een vereniging waar iedereen zich met de wedstrijd bemoeit… 
• Jan en Irene kunnen zich ook de playbackshow begin jaren ‘90 levendig herinneren: Een hele groep mannen (waaronder Wil Scholtes) die in tutu het zwanenmeer dansen, Chris Koedam en Sabine Veldhuizen die Dolly Parton (met ballonnen!)  en Kenny Rogers vertolken en Jack Pompe als Sinead O’Connor (foto playbackshow). 

• De uitwisselingen met Schalkwijk waren allemaal geweldig, maar hoe bijzonder is het dat er een blaaskapel uit Schalkwijk ’s ochtends vroeg op Ter Weijde kwam spelen en dat iedereen op die muziek aan de warming-up begon (invoegen foto blaaskapel).

• Ook is er een keer een uitwisseling geweest met Deventer. Jan had knapzakjes gemaakt als afscheid en de deelnemers uit Deventer liepen in polonaise over Utrecht Centraal. 
• Dat de uitwisseling met Schalwijk een geliefde activiteit was, bewijzen René van Dijk en Piet van Rijswijk. Zij moesten om mee te mogen doen eerst de vieze sloot in Schalkwijk doorwaden van de ene brug naar de andere (invoegen foto).

• Maar ook Michael heeft in de sloot gelegen….Bij de clubkampioenschappen is vorig jaar een nieuwe traditie ontstaan. De jongens hadden qua sterkte gemixte dubbels gevormd en het tweetal dat de finale wint, neemt een duik in de sloot naast het clubhuis. Afgelopen jaar waren Michael en Martijn Wuite de ‘gelukkigen’. (invoegen foto).

Wat vind je mooi aan de club? 

Alle herinneringen die hierboven staan geven al de lol en het plezier aan. 

De familie is het erover eens dat de gemoedelijkheid en de sfeer de club zo mooi maken. Irene mist wel een beetje de tijd dat je in het clubhuis moest afhangen. Toen sprak je elkaar nog meer omdat je even een drankje deed en ook vaker met andere mensen ging spelen. 

Toch overheerst het gevoel van  verbinding en saamhorigheid. Het is een open vereniging, toegankelijk en jong en oud gaat met elkaar om. Iedereen is welkom. Michael verwoordt dit mooi: ‘Bij wie je ook gaat zitten, je maakt een praatje, trakteert elkaar op een drankje en hebt leuke gesprekken. Dit is zeker niet alleen maar met je eigen clubje.’

Alhoewel Jan en Greet niet meer kunnen tennissen, genieten ze er van om op de club te komen kijken naar de potten en een drankje te doen.